احکام اسلامی که زاده جامعه راکد عشیره ای عربی
است
ذاتا خشک و متحجراند و قوانین جزایی آن سخت جابرانه
و حتی
وحشیانه.
آنچه در کتاب اسلام راجع به اصل آفرینش و خلقت انسان
آمده، تکرار اباطیل تورات و انجیل است.
بزرگان این قوم بیگانه (اعراب) مادام که درحال حیات
بودند،
خودشان ایران را ویران کردند.
حالا که مرده اند و خاک شده اند، اهل ایران به مناسبت
ارادت به ایشان، مبتلای انواع مصائب اند.
قانون کثرت زوجات نیز از دیگر رسوم زشتی است که
رابطه زن و شوهر را میان اهل اسلام به صورت مالک و مملوکه در آورده است.
آیین عزاداری و ماتمگری، روح شادی و کامرانی را
از میان این ملت برانداخته و روزشان را چون شب تار ساخته است.
منش و خوی ایرانیان هیچگاه با کیش تازیان سازگاری
نداشت و هماره از برای پاره کردن نظام و اساس آیین تازیان وسیله و واسطه می جستند.
"بخشی از سخنان میرزا فتحعلی آخوندزاده"
"سخنانی برای اندیشیدن/نوشته دکتر احمد ایرانی"
No comments:
Post a Comment