حکم اعدام کاربر فیس بوک در انتظار دیوان عالی کشور

حکم اعدام کاربر فیس بوک در انتظار دیوان عالی کشور

سهیل عربی، به اتهام توهین به پیامبر و رهبری،

به اعدام محکوم شده است.

06/آبان/1393


سهیل عربی، فعال اینترنتی و زندانی بند 350 اوین، از طریق مدیریت یک صفحه در فیس بوک، در دو دادگاه جداگانه به سه سال حبس و اعدام محکوم شد. به گزارش "خود نویس" سهیل عربی، 30 ساله، از طریق مدیریت صفحه ای در فیس بوک با نام "نسلی که دیگر نمی خواهد سوخته باشد"، به تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری، توهین به پیامبر متهم و در دو دادگاه به سه سال حبس و اعدام، محکوم شد.

موضوع فعالیت های این صفحه در فیس بوک که کمتر از چهار هزار نفر عضو دارد، مسائل روز جامعه و سیاست در ایران بوده است. این زندانی محکوم به اعدام نزدیک به 10 ماه است که در زندان به سر می برد و هم اکنون در بند 350 زندان اوین است. اخیرا شعبه 54 دادگاه تجدید نظر، حکم حبس سه ساله سهیل عربی را که در شعبه 15 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی صادر شده بود، عینا تایید کرد.

شعبه 54 دادگاه تایید نظر تهران، کمتر از یک ماه پس از ارجاع رای دادگاه بدوی مبنی بر سه سال حبس تعزیری، این حکم را تایید کرده است. اتهامات این زندانی سیاسی و عقیدتی در این پرونده "تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری" ذکر شده است.

براساس این گزارش، بخش دیگری از پرونده این زندانی بند 350 که آذر ماه سال 92 توسط سپاه پاسداران بازداشت شده و در بند 2 الف تحت فشار و شکنجه بوده است، با اتهام سب النبی (توهین به پیامبر و امامان)، با حکم بدوی اعدام، جهت تجدید نظر به شعبه 41 دیوان عالی کشور ارسال شده است.

این خبر را که خواندم خیلی هم تعجب نکردم چون سالهاست، از زمانی که در این کشور حکومت اسلامی برپا شده است، این وحشی گری ها علیه اندیشه ها و تفکرات روشن فکرانه وجود دارد. در اینجا یک خفقان حاکم است. انسان که نه،

آدم نماهایی که در حال غارت و چپاول مردم هستند و هیچ کس حق ندارد حرفی بزند یا سخنی بگوید تا آقایون و آقازاده ها بتوانند در کمال آرامش غارت خود را انجام دهند.

انتقاد به وضع سیاسی کشور و ناراحتی از مقام عظمای ولایت برابر با توهین به آقاها و آقازاده ها است و چون آنها برترین موجودات روی زمین خدا هستند و جدا شده از نسل انسان، این فرشتگان مقرب الهی، کسی حق توهین به آنها را ندارد و

هر نوع توهین و خدایی نکرده بی احترامی به آنها به هر صورت که باشد برابر با حکم اعدام است. براساس یک سنت قدیمی یا باید از آنها در جهت منفعت و سود این آقایون اعتراف گرفته شود تا بقیه مردم متوجه شوند که آنها قصد اختلال در

نظم عمومی و تشویش اذهان را داشته اند و هیچ چپاول و غارت و دروغی در کار نبوده است!!! و در نهایت شخص مذکور بعد از انواع شکنجه های فراوان و حبس های طولانی مدت به لطف مقام عظما به آزادی می رسد؛ یا اینکه هیچ راهی

ندارد و به علت توهین به آقاها و آقازاده ها، این فرشتگان مقرب الهی، به اعدام محکوم می شوند و باید در انتظار اجرای حکم باشند. فکر می کنم و با خود می گویم چرا این آقایون و آقازاده ها فکر نمی کنند که روزی با رای این مردم و از این مردم به روی کار آمدند و انتخاب شدند که ای کاش هیچ وقت اتفاق نمی افتاد و حال به جایی رسیده اند و خود را در حد خدا بالا برده اند و موجودات برتری می دانند که قانون و ماده و تبصره می گزارند که توهین به آنها برابر با اعدام است.

در حیرتم...